Ρόδος αρχαία ιστορία μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι

Η Ρόδος εχει ένα σημαντικο ρολο στην Ελληνική ιστορια. Η Παλιά Πόλη, όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι είναι σήμερα μια από τις καλύτερα διατηρημένες οχυρές μεσαιωνικές πόλεις και συγκαταλέγεται από την UNESCO στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Περιδιαβαίνοντας τους λιθόστρωτους δρόμους της, θαυμάζοντας τα επιβλητικά ιπποτικά κτίρια, τα τείχη με την τάφρο και τους προμαχώνες, τις βυζαντινές εκκλησίες και τα τζαμιά, τις πλατείες, τους κήπους και τις αυλές των σπιτιών, ο επισκέπτης νιώθει το χρόνο σταματημένο και ταυτόχρονα ανακαλύπτει πως το μοναδικό αυτό οικιστικό σύνολο είναι μια πόλη ζωντανή, γεμάτη εκπλήξεις που σε προκαλεί να την εξερευνήσεις. Η Οδός Ιπποτών, μήκους 200μ. και πλάτους 6μ., ήταν ο πιο επίσημος δρόμος, αυτός που συνέδεε το θρησκευτικό με το πολιτικό κέντρο του κάστρου, δηλαδή τη μητρόπολη των Λατίνων (Παναγία του Κάστρου) με το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Κατά μήκος του είναι χτισμένα τα σημαντικότερα δημόσια αλλά και ιδιωτικά ιπποτικά κτίρια. Εδώ βρίσκονται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα καταλύματα των "Γλωσσών", των εθνικών ομάδων του Τάγματος των Ιπποτών. Η οδός είναι ανηφορική και κατά περίεργο τρόπο για μεσαιωνική πόλη, ευθύγραμμη. Αυτό είναι μια από τις ενδείξεις ότι πρωτοχαράχτηκε στα αρχαία χρόνια. Διατηρήθηκε από τους Ιππότες, ακριβώς επειδή η αυστηρή ευθύγραμμη διάταξή της ταίριαζε με τη νέα πολιτική σημασία που της αποδόθηκε.

Επισκεφθείτε τον πύργο του Ρολογιού, που χτίστηκε μετά το 1851 και χρησίμευε ως παρατηρητήριο. Διαθέτει μικρή συλλογή από αρχαιολογικά ευρήματα που αποκαλύφθηκαν εκεί. Η θέα της Παλιάς Πόλης από τον πύργο είναι εκπληκτική. Στο Θέατρο "Μελίνα Μερκούρη" στην τάφρο της μεσαιωνικής πόλης με το μαγικό σκηνικό που δημιουργούν οι επάλξεις και οι πύργοι του τείχους, διοργανώνονται όλο το καλοκαίρι συναυλίες και παραστάσεις θεάτρου και χορού. Η Παναγιά του Μπούργκου υστερογοτθικός ναός του 14ου αι. Βομβαρδίστηκε στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και σήμερα σώζονται οι τρεις αψίδες του ιερού. Στην πλατεία Ιπποκράτους καταλήγει η οδός Σωκράτους, ο εμπορικότερος δρόμος της Παλιάς Πόλης. Γύρω από την πλατεία με το Μεγάλο Σιντριβάνι υπάρχουν πολλά μπαρ, εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης. Από τα εντυπωσιακά τζαμιά στην Παλιά Πόλη ξεχωρίζουν το Τέμενος του Σουλεϊμάν. Το σημερινό κτίριο χτίστηκε το 19ο αι., στη θέση ενός παλαιότερου που σύμφωνα με την παράδοση είχε αναγείρει ο κατακτητής της πόλης, ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής. Παρατηρήστε την περίτεχνη μαρμάρινη είσοδο που προέρχεται από ένα ιπποτικό αρκοσόλιο (ταφικό μνημείο).

Στην πλατεία Δωριέων θα βρείτε το τζαμί του Ρετζέπ Πασά. Νέα Πόλη Ο ναός της Αφροδίτης του 3ου αι. π.Χ. Τα ερείπια ανακαλύφθηκαν στην καρδιά της νέας πόλης ανάμεσα στο Μανδράκι και το λιμάνι της Ακαντιάς, στην πλατεία Σύμης. Το τζαμί του Μουράτ Ρεϊς, με τον κομψό μιναρέ, βρίσκεται κοντά στο Νομαρχιακό Μέγαρο, χτισμένο στη θέση της εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου, δίπλα στο νεκροταφείο των Ιπποτών. Στο τούρκικο νεκροταφείο έχουν ταφεί εξόριστοι Τούρκοι, ο ναύαρχος του Σουλεϊμάν Β΄ σε κυκλικό μαυσωλείο κι ένα ποιητής που εξόργισε το σουλτάνο με τα σατιρικά ποιήματά του. Στην πλατεία του τζαμιού έχουν βρεθεί θεμέλια αρχαίου τείχους και πέτρινες μπάλες, ενεπίγραφες, όπου σημειώνεται το βάρος. Αρχίζουν από 5 μνες και φτάνουν ως 10 τάλαντα (2 μέχρι 261 κιλά περίπου). Από τον τύπο των γραμμάτων οι μπάλες χρονολογούνται στην περίφημη πολιορκία του Δημητρίου του Πολιορκητή. Ο φάρος του Αγίου Νικολάου, φρούριο στο ένα άκρο του ομώνυμου λιμενοβραχίονα με τα Ελάφια στην είσοδο του λιμανιού καλωσορίζουν τους επισκέπτες του νησιού. Στο άλλο άκρο οι τρεις ανεμόμυλοι. Ο πρώτος στεγάζει γραφείο της Υδρογραφικής Υπηρεσίας Στρατού, όπου πωλούνται ναυτικοί χάρτες. Ο δεύτερος, 15ου αι., λειτουργεί ως μουσείο - θα δείτε το μηχανισμό αλέσεως - και ο τρίτος στεγάζει ταξιδιωτικό γραφείο. Ο Λόφος του Αγίου Στεφάνου, λέγεται και λόφος του Σμιθ (Μόντε Σμιθ) από το όνομα του άγγλου ναυάρχου του Ναπολέοντα, που πέρασε από το νησί το 1802.

Click on the following images to enlarge

Faliraki	Lindos Beach	Old Town		Butterfly Valley

Στο όμορφα διαμορφωμένο και κατάφυτο αρχαιολογικό πάρκο, σώζεται το ελληνιστικό Στάδιο του 3ου αι. π.Χ. όπου διεξάγονταν οι αθλητικοί αγώνες των Αλίων, της μεγαλύτερης γιορτής των αρχαίων Ροδίων προς τιμήν του θεού Ήλιου. Δίπλα στο στάδιο σώζεται αναστηλωμένο το μικρό μαρμάρινο υπαίθριο Θέατρο όπου και σήμερα όπως τα αρχαία χρόνια δίνονται μουσικές παραστάσεις. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει ο ναός του Πυθίου Απόλλωνα, προστάτη της πόλης. Από εδώ η θέα προς την πόλη και τη θάλασσα είναι πανοραμική και το ηλιοβασίλεμα μαγευτικό. Οι τάφοι του Αγίου Ιωάννου εντάσσονται στο κεντρικό μέρος της εκτεταμένης ροδιακής νεκρόπολης. Σημαντικότερα μνημεία το μεγάλο γωνιαίο ταφικό συγκρότημα με τους χτιστούς θολωτούς τάφους, η χτιστή συστάδα θολωτών τάφων που στέφεται από μνημείο με τρίγλυφα και μετώπες και ο λαξευμένος στο βράχο τάφος με την μνημειώδη πύλη. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει το υπόγειο λατομείο στις σήραγγες του οποίου ανοίγονται ταφικοί θάλαμοι.

Δήμος Ατταβύρου Το Πάνω Χωριό, παραδοσιακός πυρήνας στο χωρίο Έμπωνα, γύρω από την εκκλησία με στενά δρομάκια και κάτασπρα σπίτια. Τα λείψανα του ιερού του Αταβυρίου Δία στην κορυφή του ομώνυμου βουνού που υψώνεται πάνω από τον Έμπωνα. Κάθε Μάιο διοργανώνεται ανάβαση από το χωριό Άγιος Ισίδωρος προς την κορυφή του Ατταβύρου και τον αρχαίο ναό. Το βλέμμα αγκαλιάζει από ψηλά ολόκληρο το νησί και απολαμβάνει την εκπληκτική θέα προς το πέλαγος. Σκάλα Καμείρου. Γραφικό λιμανάκι με ψαροταβέρνες και αρχαίο ταφικό μνημείο λαξευμένο στον βράχο. Από αυτό φεύγουν τα καραβάκια για το νησί της Χάλκης.

Δήμος Ιαλυσού Η Ακρόπολη της Αρχαίας Ιαλυσού, χτίστηκε το 408π.Χ. και έκοψε νομίσματα με το δικό της σύμβολο, το ρόδο. Βρίσκεται στην επίπεδη σαν οροπέδιο κορυφή του λόφου Φιλερήμου, σε ύψος 267μ. Ονομάστηκε έτσι από τους ερημίτες που ζούσαν στις σπηλιές του λόφου κατά το Μεσαίωνα (13ο αι.) - στην αρχαιότητα λεγόταν Αχαΐα. Ο δρόμος που οδηγεί στην Ακρόπολη περνά μέσα από πευκοδάσος και καταλήγει σε πλάτωμα, από όπου απλώνεται ολόγυρα πανόραμα στεριάς και θάλασσας (στρατηγικό σημείο από τα χρόνια των Φοινίκων ως και το Β' Παγκόσμιο πόλεμο). Από την ίδρυση της Ρόδου, όπου μετοίκισαν οι περισσότεροι κάτοικοι, ονομάστηκε Οχύρωμα και το λιμάνι λεγόταν Σχεδία. Πολλοί μυκηναϊκοί τάφοι βρέθηκαν στους χαμηλούς λόφους Μόσκου, Βουνάρα και Μακριά Βουνάρα. Στη Γεωμετρική, Αρχαϊκή και Κλασική Εποχή η Ιαλυσός απλώθηκε στις βορειοδυτικές πλαγιές της Φιλερήμου, κατά το χωριό Κρεμαστή. Χαμηλά, γύρω από το ποταμάκι Δαφνί, βρέθηκαν τάφοι με πλούσια κτερίσματα. Στην Ακρόπολη σώζονται ερείπια ελληνιστικού ναού αφιερωμένου στην Πολιάδα Αθηνά και τον Πολιέα Δία (3ου αι. π.Χ.), πλάι σε ερείπια κτισμάτων, χριστιανικών και μεσαιωνικών, τα οποία έχουν καλύψει μεγάλο μέρος του αρχαίου ιερού.

Η Δωρική κρήνη, 4ου αι. π.Χ. καλοδιατηρημένη, 30μ. κάτω από τη νότια πλευρά της ακρόπολης της αρχαίας Ιαλυσού. Ο βράχος είναι σκαμμένος, για να δεχτεί τον πίσω τοίχο με τις τέσσερις λεοντοκεφαλές. Το νερό έτρεχε από τις δυο κεφαλές σε δεξαμενή καλοχτισμένη, κλεισμένη με παραστάδες. Μπροστά στις παραστάδες, έξι δωρικές κολόνες κρατούσαν τη σκεπή.

Δήμος Λινδου Η Ακρόπολη της Αρχαίας Λίνδου. Χτισμένη σε απότομο βράχο ύψους 116 μέτρων, είναι ένας αληθινός εξώστης με θέα στο πέλαγος. Τα μνημεία της μαρτυρούν τη διαχρονική ισχύ και τον πλούτο της Λίνδου. Στην κορυφή της σώζονται τα ερείπια του ναού της Αθηνάς Λινδίας (4ος π.Χ. αι.), των προπυλαίων και της μεγάλης ελληνιστικής στοάς, το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη και το Διοικητήριο της ιπποτικής περιόδου. Τα τείχη της Ακρόπολης ενισχύθηκαν από τους Ιωαννίτες Ιππότες το 14ο αι., που κατασκεύασαν και τη μεγάλη σκάλα της εισόδου. Μοναδική είναι η ανάγλυφη τριήρης του 2ου π.Χ. αι., λαξευμένη στη βάση του βράχου. Το Αμφιθέατρο, σκαλισμένο σε βράχο στη δυτική πλευρά της ακρόπολης της Λίνδου, στο λιμάνι του Αγίου Παύλου. Πολύ κοντά στο θέατρο σώζονται θεμέλια τοίχων που ανήκουν στο αρχαίο γυμνάσιο. Εδώ βρέθηκαν το 1904 σπουδαίες επιγραφές, ανάμεσά τους και το χρονικό του ναού, κατάλογος ιερέων της Αθηνάς. Ο λεγόμενος τάφος του Κλεόβουλου στη Λίνδο, ενός από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας, ο οποίος καταγόταν από τη Λίνδο. Μεγάλο στρογγυλό μνημείο των Κλασικών Χρόνων. Στην αρχαιότητα ήταν τριγυρισμένος από περίβολο. Στα νεότερα χρόνια έγινε εκκλησία του Αγίου Αιμιλιανού. Δήμος Καμείρου Η αρχαία Κάμειρος σε εύφορη περιοχή, σπουδαίο κέντρο από την Αρχαϊκή ως και την Ελληνιστική Εποχή, μια από τις τρεις αρχαίες πόλεις του νησιού (Ιαλυσός, Λίνδος, Κάμειρος). Τα ερείπια της πόλης και της γειτονικής νεκρόπολης ανακαλύφθηκαν το 1859 σε κατάφυτη περιοχή.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Kαμείρου περιλαμβάνει τον οικισμό, που είναι διαμορφωμένος σε τρία επίπεδα στο λόφο, με τα εξής μνημεία: μεγαλοπρεπή δημόσια κτίρια, αγορά, ναοί, οικισμούς και η Aκρόπολη με το τέμενος της Aθηνάς Kαμειράδος στην κορυφή του λόφου μαρτυρούν τη λαμπρότητα και τον πλούτο της αρχαίας Καμείρου. Τα νομίσματα της Καμείρου του 6ου αι. π.Χ. εικονίζουν φύλλο συκιάς. Δήμος Καλλιθέας Τα περίφημα ιαματικά λουτρά της Καλλιθέας με τα θολωτά ιταλικά κτίρια που θυμίζουν αραβική αρχιτεκτονική, υπέροχα βοτσαλωτά ψηφιδωτά, καμάρες και αυλές με φοίνικες. Από την κεντρική είσοδο, μονοπάτια στρωμένα με χοχλάκια οδηγούν στην κυκλική πλατεία και το σιντριβάνι, το ημικυκλικό αίθριο διανομής νερού και το συγκρότημα των υγειονομικών εγκαταστάσεων. Στο κέντρο δεσπόζει η Ροτόντα - εντυπωσιακός ο ογκώδης θόλος της με την περίτεχνη διακόσμηση. Εδώ συναντιόνταν τα ιαματικά λουτρά των έξι πηγών από ισάριθμες κρήνες. Η νωχελική αύρα αυτής της ιδιότυπης μεσογειακής αρχιτεκτονικής ταξιδεύει στην εποχή που ο χώρος έσφυζε από ζωή και η ορχήστρα έπαιζε στο αίθριο.

Κάστρα Δήμος Ροδίων Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου επιβλητικό κτίριο του 14ου αι., οχυρωμένο σαν ξεχωριστός προμαχώνας. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ερειπώθηκε και μια έκρηξη του 1856 ολοκλήρωσε την καταστροφή. Οι Ιταλοί το ξανάχτισαν σχεδόν από την αρχή και στόλισαν τα πατώματα με πλήθος από μωσαϊκά (ελληνιστικά και ρωμαϊκά) που μετέφεραν από την Κω. Συλλογισμοί και επιγραφές οδηγούν τους αρχαιολόγους στο συμπέρασμα ότι εδώ βρισκόταν το περίφημο ιερό του Ήλιου, πλούσιο σε αφιερώματα, όπως το τέθριππο του Λυσίππου. Αξίζει να δείτε τα μωσαϊκά δάπεδα από την Κω, ελληνιστικά (4ουαι.π.Χ) και ρωμαϊκά, με πλούσια διακόσμηση. Ξεχωρίζουν αυτά που απεικονίζουν τις εννέα Μούσες και το κυνήγι Λιονταριού. Σε αίθουσες του ισογείου παρουσιάζονται δυο μεγάλες εκθέσεις, με θέμα τη Ρόδο από τη Νεολιθική Περίοδο ως τη Ρωμαιοκρατία και από τον 4ο αι. μ.Χ. ως την κατάληψη της από τους τούρκους, αντίστοιχα. Δήμος Αρχαγγέλου Το κάστρο της Αρχαγγέλου ανοικοδομήθηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες το 1320 πάνω στις βάσεις παλαιότερου βυζαντινού. Βρέθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη Βυζαντινής Εποχής. Στον ειδυλλιακό κόλπο του Χαρακιού μπορεί κανείς να επισκεφθεί τα ερείπια του ιπποτικού κάστρου του Φαρακλού. Δήμος Καλλιθέας Το Ερημόκαστρο στις Καλυθιές οχυρό που χρονολογείται από τους κλασσικούς και ελληνιστικούς χρόνους. Σώζεται η μνημειακή είσοδος και τμήματα οχυρωματικών έργων.